Bu güzel yurdumun dört bir yeri birbirinden güzel ama ne var ki sınırları içerisinde yaşayan insanların bu güzelliklerden haberi bile yok, haberimizin olmaması çok normal. Çünkü bizleri yaşam koşullarının zorluğuyla baş başa bırakanlar bu zorlukların bizlere az olduğunu düşünüyor ki halen daha çıkardıkları ve çıkaracakları yasalarla yaptıkları özelleştirmelerle daha da zor koşullarda bizleri yaşatmayı amaçlıyorlar.
Yurdumuzun doğusunda, güneyinde, kuzeyinde, güney batısında doğduğu topraklarda karınlarını yörenin geçim kaynaklarıyla sürdüremeyenlerin ortak yeri kuzey batıda genellikle bulunan mega kentler diyebileceğimiz kentler olmuştur. Örneğin bunlardan biri Türkiye’nin en büyük ilçelerinden biri olan Gebze’dir. Buraya gelen ve buradan çok büyük beklentileri olan bizlerin her birimiz birer fabrikada işe girmişiz çoğu zaman bir ay, üç ay gibi kısa süreli çalışmalarla sendikasız, sigortasız çalışmayı bile kabul etmişiz. Bu şekildeki yaşamı bile neredeyse benimsemiş çok normal olduğunu, bundan daha iyisinin olamayacağını düşünüp adına kader diyecek noktaya gelmişiz baş kaldırmayı yaşananlara isyan etmeyi düşünmemişiz.
Sindirme, korkutma politikaları hakim olmuş hep hayatımızda. Hal böyleyken doğduğumuz topraklarda yaşamımızı sürdürmediğimiz gibi göç etmek zorunda kaldığımız büyük kentlerde de demek ki aranılan huzuru da bulamıyormuşuz, bizlere reva görülen yaşam şeklini de sorgulama gereği duymuyoruz.
Bizler öncelikle ilçede yaşayanlar olarak kendimizin, çocuğumuzun, eşimizin, işçi veya işçi yakını olduğumuzu unutmayalım ve bugün işçi sınıfına karşı yapılan saldırılara boyun eğmelim, mücadele edelim, dayanışma içerisinde olalım, örgütlenelim. Gün dayanışma ve birlikte hareket etme günü olduğunu bilelim .
Çünkü mevcut hükümetin planları ve hayata geçirdiği projeleri önce doğduğumuz memleketimizdeki geçim ve gıda kaynaklarımız olan olmazsa olmazlarımız tarım, hayvancılık, sebze meyvecilik vs. gibi uğraşlarımızı bitirdi. Şimdi ve daha önceden de birçok insanın farkında olduğu işçi yasalarını daha da esnekleştirip işverene köle olmasını kolaylaştırıp ve karşılığında da açlık sınırının altında yaşamasını hedefleyen ve sonunda da mezarda bile zor emekli olabileceğimiz yasaları çıkarmaktadır SSGSS gibi.
Adına hangi süslü püslü isimler vererek bize anlatsalar da bizleri bu aldatmacalara karşı birlikte dayanışma içerisinde olup üretimden gelen gücümüzün farkına varıp karşı koymamız gerekmektedir. Aksi takdirde bu sistemi yaratıp hayata geçirenler aynı sistemi daha da şiddetli bir şekilde dayatacaklardır. Bu oyunu bozmak bizlere artık farz oldu başka da çaremiz yok.
Tek yolu da daha fazla okumak, bilinçli bir şekilde örgütlenip mücadele etmektir. Bizim istediğimiz bize bol bol para herkese bir adet fabrika, ev, işyeri versinler biz bunları istediğimiz gibi kullanalımdeğil, sadece emek verip, alın teri döküp yani bedel ödeyip karşılığında da insan olmanın gereklerini yerine getirmek, kendi örf adetlerimizi, inançlarımızı yaşayabileceğimiz ortamın oluşmasını sağlamak ve yaşamaktır. Acil olarak herkesi mücadeleye çağırıyorum, gün emeğe ve üretene saygı duyma günüdür, gün birlikte hareket etme günüdür saygılarımla.
Sinan Karataş